J. M. Coetzee'nin ,
Utanç kitabı için ırksal ayrımcılığın yanı sıra cinsiyet eşitsizliği, güç dengeleri ve kişisel sorumluluk gibi evrensel konularıyla, Güney Afrika'nın post-apartheid (ırk ayrımı sonrası) dönemindeki sorunları ele almış demek isterdim...
Ama maalesef bunu söyleyemem!
Çünkü
Utanç, aşırı derecede cinsellikten beslenmişti. Cinsellik dediysem elbette bu bir sorun değil, sorun sadece bununla da kalmıyor oluşu. İçinde eşcinsellik, ensest ve pedofili unsurları da barındırması.
Açıkçası okuduktan sonra kendi kendime "Şimdi sen bu kitabı okudun ama sana kattığı hiç bir şey olmadı!" dedim.
Hikayenin özetiyse şu şekilde; Romanın ana karakteri David Lurie, Cape Town'da bir üniversitede profesördür. David, orta yaşlı bir adam olarak, yalnız bir hayat sürmektedir ve ahlaki açıdan sorgulanabilir ilişkiler kurmaktadır. Ancak, David'in dünyası, bir öğrencisiyle yaşadığı skandal bir ilişki sonucunda altüst olur ve etik değerleriyle yüzleşmek zorunda kalır.
"
J. M. Coetzee ile ne alakası var, romanın karakteri öyle!" diyenler olabilir elbette. Ama unutmayalım ki, roman karakterlerini oluşturan yazardır.
Yani yazarın fikirleridir!
Ayrıca bir diğer eleştiri konusuysa, bu kitabın Afrika Edebiyatı olarak tanıtılması. İnanın ne o coğrafyadan bana bir şey hissettirebildi ne de buna yaklaşabildi. Daha çok avrupai (Avrupalılar gibi) tarzda yazılmış, dekore, özenti konulardı.
Not: Kadınlarında bir hayli değersizleştirildiğini düşünüyorum. Kitap içinde bununla ilgili çok örnek bölüm geçiyor.
Peki hiç mi iyi yanı yoktu bu kitabın?
-Sadece anlatım becerisi..
Yani şöyle ki;
J. M. Coetzee'nin dil ve anlatımı, sade ve çarpıcıydı. Bu da kitabı son derece akıcı bir hale getiriyor.
Özetle;
Utanç, size bir şey katmayacak, katmamakla birlikte sizden zamanınızı çalacak, çalmakla birlikte bir yazarın bastırılmış duyguları ve rahatsız edici unsurlarına sizi şahit tutacak o kadar.
