"Savaş ve Barış" benim için gerçek bir edebi şaheserdir. Kitabı okurken bazen sıkılsam da, karakterlerin hayatlarını ve olayları anlatan ayrıntılı anlatımın beni sürüklediğini hissettim. Tolstoy'un yazım tarzı oldukça etkileyiciydi ve karakterlerin duygularını, düşüncelerini ve arzularını betimleyerek onları gerçek insanlar gibi hissettirdi.
Kitapta, savaşın yıkıcı etkileri ve insan doğasının karmaşıklığına dair derinlemesine fikirler vardı. Tolstoy, savaşın yıkıcı doğasını çok iyi anlatarak, savaşın ne kadar korkunç ve acımasız olduğunu bana gösterdi. Aynı zamanda, karakterlerin duygusal karmaşıklığı da etkileyiciydi. Özellikle Pierre'in karakter gelişimi, kitabın en büyük çekiciliği haline geldi. Pierre, savaşın vahşeti karşısında kendi varoluşsal krizlerini yaşarken, okuyucu olarak ben de onunla birlikte bu krizleri zaman zaman hissettim. 😊
Ayrıca bu kitap bence, Rusya aristokrasisinin hayatını anlatarak da çok ilginç bir arka plan sunuyor. Rusya'nın tarihine dair zengin bir içerik sunarken, bir nevi tarihin derslerini de hatırlatarak öğretiyor. Böylece, Rus tarihiyle ilgilenenler için de çok değerli bir kaynak haline gelmiş oluyor. Bir taraftan roman okumuş oluyorsunuz, öbür taraftan ise tarihi öğreniyorsunuz.
"Savaş ve Barış" güçlü bir edebi eserdir. Ama uzun bir serüvendir... sabırlı olmak ve ısrarla okumaları arttırarak okumak gerekmektedir. Eğer kitap okumaya yeni başladıysanız kesinlikle tavsiye etmiyorum. Çünkü belirli bir okuma düzeyine erişmeyenler için sıkıcı olabilir.
Velhasıl, Tolstoy'un yazım tarzı, karakterlerin duygusal karmaşıklığı ve kitabın tarihî içeriği, kitabı gerçek bir klasik haline getirmiş. Bu kitap, her okuyucunun kitaplığındaki yerini alması gereken önemli bir eserdir.!
